Ölünmüyor mutsuzluktan...

Tekrar merhaba... Kolpanın parçası çıktı ondan bu başlığı koydum sanırım... Neyse çoook uzun bir ara olmuş sanırım günah duvarıma uğramayalı, oturup önünde ağlamayalı 1-2 bardak çay içmeyeli... Aslında insan kaçacak yer aramıyor değil bazen hayatta... Milletten kaçmak tek başına sessiz sakin öylece yaşayabileceği kimsenin karışmayacağı bir yer... Ama bulunmuyor nedense ya da aranmıyor bilmiyoruz...

Bazen öylece oturup düşünmek bile insanı rahatlatıyor... Hafif bir müzik sesi tıngırdıyor arkada elinde bir kitap yarısı okunmuş... Kış geliyor malum bir şömine belki yada yazın sırf serinlemek için çıkmış olduğu verandaya tekrar çıkıp 1-2 odun bulup altına vermek ateşi hafif hafif ısınmak...

Ben yapamam yalnız kalamam diyenler çoğunlukta belki ama inanın diğer insanlardan daha çok onların ihtiyacı var... Ancak tek şartla yanında bir kişi daha olacak... Diyeceksiniz yahu 2 kişi buluştumu anca konuşurlar başka şeyler yapmazlar... Yapmayacaklar açacaklar kitap okuyacaklar ne olursa olsun konuşacaklarsa mola verince konuşsunlar...

İnsanlar yaşlandıkça kabuklarına çekilmek istiyorlar... Neden bilmiyorum belki korkuyorlar belki özlüyorlar ve özlediklerini bulamadıkları zaman yalnız kalmak istiyorlar... Orta yaş krizi dedikleri nedir bilmem ama bana sorsalar elini eteğini herşeyden çekip kıyıda köşede bir yerlere çekilip ekip dikmek belki birkaç hayvan yetiştirmek istemeleridir derdim...

Hani halk arasında bir söz vardır: Hızlı yaşa genç öl ki cenazen yakışıklı olsun... Bence tamamen saçma bir söz neden? Şöyle çevirelim: Dolu dolu uzun yaşa ki saçlarında hayatının tecrübesi olsun... Saçlarında hayatın tecrübesi deyince aklıma geldi birgün genç yaşta saçları kırlaşmış birine sormuştum neden bu kadar genç yaşında saçlarının bir kısmı beyaz senin diye cevabı: onlar hayat tecrübesini gösteriyorlar demişti... Şaşırdım... Gerçekten çünkü la olum senin yaşın kaç sen ne gördün de bana bu cümleleri kuruyorsun dedim :) gülüştük... Ya abi öyle deme bende dedemden duydum dedi :D

Devam eder ama uzun aradan sonra daha uzun yazarak canınızı sıkmak istemiyorum...